प्रवास

ब्लाग ची सुरुवात एका कवितेने करतो,

प्रवास

असाच प्रवास करावा लागतो...

वाटेतल्या प्रवाशांना वाटेवर ठेवुन...
आठवणींच्या हिंदोळ्यावर एकटंच बसुन...
नियतीच्या सुरात सुर मिसळुन...
भुतकाळाला भुतकाळातचं पाहुन...
विलोभनीय सत्याला फक्त स्वप्नातच पाहुन...
अविचलीत किनार्याशी नातं तोडुन...
नात्यांचे सारे पाश तोडून...
सोबत्यांचा दुरावा सहन करुन...
विश्वासार्हतेला संगे धरुन...
स्वत:चं मनं घुसमटत ठेवुन...
क्षितीजाची फक्त आस धरुन...
दिशांचसुदधा अस्तित्व जपुन...
वादळांशी सुदधा युदध पुकारुन...
आयुष्याचि दोरी कापुन...
पणं उद्याची सारी स्वप्नं कवटाळुन...